Alles wat telt

stel je eens voor dat
ik per woord betaald zou krijgen

zelf zou ik weinig geven voor woorden
als onrecht, oneerlijkheid of ongelijkheid
en ik zou veel geven om woorden 
als samen zijn, eerlijkheid en gelijkheid

maar wat voor waarde hebben mijn woorden
als het slechts nog woorden zijn en geen daden
dan zijn het de lijnen als van een half 
ingekleurde kindertekening
vaag maar hoopvol 

een gele zon in de hoek, groene lijntjes voor het gras
een huisje met de schoorsteen 
maar op de gezichtjes
van de getekende poppetjes
ontbreekt nog een glimlach
want het is nog lang niet af

en ik denk aan het meisje
wat de kindertekening maakte
een cadeautje voor de verjaardag van haar vader
hij werkt nog altijd zo hard op het land
en zij die had leren rekenen 
met een telraampje
van rode en witte kralen
wat wist zij nou van handel of geld
of ook maar zoiets als kansberekening
ze kreeg net keersommen en plussommen
maar het belangrijkste was toch
dat ze met iedereen leerde delen

vandaag evolueert de kindertekening tot een schilderij
de lijnen krijgen hun vorm terwijl tegelijkertijd
grenzen vervagen
kleuren verglansen

het zijn niet altijd de buitenkansen die er toe doen
het is niet de klok die het hardste tikt
het zijn niet de cijfers die tellen
het zijn niet de woorden die het meeste zeggen
het zijn de daden die de woorden 
uiteindelijk hun waarde geven

en dat is het
alles wat uiteindelijk telt