Als alles al gezegd is

wat als alles al gezegd is

als de cijfers uitgeteld

alle woorden uitgespeld

en als de punt van het jaar

zich bijna niet langer meer uitstelt

dan heeft de pen zich er bij neer gelegd

want er is dit jaar weer zoveel gezegd

of ergens opgeschreven

over hoe er weer meer zorgen

dan bomen zijn geplant

de rechtsstaat, het klimaat

hoe slecht het met de wereld gaat

over goed of over kwaad

over de maat die nu echt vol is

een blik die nu echt hol is

over mensen in oorlog of mensen met pijn

over wel of niet jezelf mogen zijn

maar zulke grootse thema’s

maken mijn woorden alleen maar klein

en ik denk aan een stad in winterslaap

een stad hier of een stad daar

een stad waar dan ook

en ik beeld me in

hoe iedere stad nu zou moeten zijn

vol lichtjes en blije kindergezichtjes

kerstkaarten met gedichtjes

in het donker weggaan en weer thuiskomen

dromen, kerstbomen, geloof, hoop en liefde

maar het is al zo vaak gezegd

of ik denk aan de man die met de feestdagen weer alleen eet

en dat hij steeds opnieuw weer vergeet

hoe die vrouw naast hem op het fotolijstje heet

of het meisje wat nu wel uitgenodigd wordt

want met de feestdagen is er voor haar wel een bord

de rest van het jaar komt ze

woorden en liefde

tekort

maar het is al zo vaak gezegd

maar wat je nooit vaak genoeg kunt zeggen is

hoeveel je van iemand houdt

hoe trots je op iemand bent

een ‘hallo’ voor iemand die je eigenlijk niet kent

een ‘hoe gaat het met je?’

Of over hoe je in de stad een speld

in de hooiberg vond

of een thuis in een gezicht

over geboren hertjes

of straten met stoepkrijt hartjes

een kat die toch weer op zijn pootjes terecht kwam

de punt van het jaar stelt

zich voor en ergens

zijn er misschien

toch weer kleine stukjes geheeld

als woorden zijn uitgespeld

en naar elkaar uitgespeeld

als cijfers zijn uitgeteld

en aan de eindstreep eerlijk verdeeld

en misschien heb je juist helemaal geen woorden

of zijn er geen cijfers

voor het donker, voor de kou

voor het gemis of het ongewis

voor de armoede of de rouw

voor het geluk of je ongeluk

voor alles wat je voelt

voor iets wat iemand dit jaar tegen je gezegd heeft

maar misschien nooit zo heeft bedoeld

wat als alles al gezegd is

soms kan dan alleen een leesteken

zonder woorden toch veel spreken

zet het hekje aan het einde van een zin open

leer je letters hand in hand samen te lopen

of laat een zin een gezin vormen

met haakjes als muren om hem heen

geef letters een dakje boven hun hoofd

of geef elkaar een aanhalingsteken

verander je komma

in kom, maar

soms is

alleen dat

al meer dan genoeg