Gewoon

ik sier jullie met mijn mooiste woorden
speciaal voor vandaag opgespaard
ergens in mijn hart bewaard

ik heb ze zelf letter voor letter geboetseerd
daarna heb ik alles zorgvuldig op mijn papier gedrapeerd
ik begin natuurlijk met:
‘Van harte gefeliciteerd!’
en hoe ik door een ieder van jullie
zomaar werd geïnspireerd

ieder lintje vertelt een verhaal
we beginnen bij het begin
misschien was het op een zaterdag of dinsdag
je kwam er op de fiets
je parkeerde naast de hoofdingang
je gaf de mensen een hand
er was uitleg, er was koffie en gevulde koek
er was een klik
het maakt niet uit hoe het precies ging
want je deed voor het eerst 
wat je nu al jaren doet
gewoon

het is gewoon 
je noemt het zelf gewoon
je vertelt wel eens wat
je deelt wel eens iets
het hoort bij je, het past bij je
het maakt je wie je bent
het raakt soms ook mensen die je kent

je noemt het nog steeds gewoon
het dweilen van de gangen
het aandragen van ideeën, thermoskannen of tekentangen
het stickeren van kinderen, deelnemers of andere dingen
vergaderen, notuleren, altijd iets nieuws blijven leren
je verzamelt inzichten en vergezichten
je speelt Tetris met klaptafels en stoelen
je smeert tweehonderd witte bolletjes met kaas
of je bent gewoon een maatje, altijd in voor een praatje
vroeg opstaan of juist altijd als laatste weer weg gaan
je plakte eens een band
je pakte een hand
misschien redde je iemands leven, gewoon
misschien zonder het zelf te weten
het zijn allemaal dingen 
die we nooit mogen vergeten

daarom kregen jullie vandaag, eerder dit jaar of in het verleden een lintje
een woord zo klein 
een betekenis zo groots
want het is niet zo gewoon

ik sier jullie daarom met mijn mooiste woorden
zoals vlindervallei of lievelingsmens
zachte zomerzon, struinstrand 
oranjebloesem of duisternisvlagen
ik rijg ze tot zinnen aaneen
drapeer ze als een slinger om jullie heen 
ze vormen samen een gedicht
ze vertellen achter ieder lintje
een verhaal

gewoon een gezicht