Statushouder Murhaf Alhalabieh (63) uit Syrië woont 5 jaar in Waalwijk

Wat bracht je naar Nederland?

“In eerste instantie was dat de oorlog. Het is onrustig, onveilig daar. Overal op straat staan soldaten. En inwoners van Syrië hebben niet het recht om deel te nemen aan de democratie. Daarnaast dreigde onze zoon opgepakt te worden, om te dienen in het leger van president Assad. Dat was voor ons gezin een belangrijke reden om te vluchten.”

Hoe lang ben je nu hier?

“Mijn vrouw Kenda, onze dochter Hala en ik zijn via gezinshereniging naar Nederland gekomen. Onze zoon Nour was al eerder gevlucht. De rest van het gezin heeft Syrië in 2017 verlaten. Na drie maanden in een opvangcentrum in Gorkum, kregen we dit huis in Waalwijk aangeboden. Daar wonen we nu 5 jaar.”

Hoe ziet jouw leven er nu uit in Nederland?

“Perfect! Ik heb spijt dat ik niet eerder naar Nederland ben gekomen. Twee dagen per week sorteer ik kleding in het magazijn van kringloopwinkel Twiddus. Ik zou best meer willen werken, want ik houd niet van stilzitten. ’s Avonds ga ik vaak fietsen met vrienden: mensen uit Syrië, Somalië en Eritrea. Laatst ben ik met hen op de scooter naar Amsterdam geweest. Ik heb genoten van de reis, maar Amsterdam vond ik veel te druk. Na anderhalf uur hadden we het wel gezien. Geef mij Waalwijk maar!”

Hoe ziet de toekomst van je gezin eruit? Wat wens je?

“Onze dochter is nu 20 jaar en doet hbo-ict in Utrecht. Onze zoon van 23 heeft de Nederlandse nationaliteit en volgt de opleiding bedrijfskunde in Eindhoven. Mijn vrouw werkt bij een Turkse bakker en is overblijfmoeder. We vinden het belangrijk dat de kinderen afstuderen, een goede baan vinden of een bedrijf beginnen.”

Hebben jullie wel eens heimwee naar Syrië? 

“We hadden daar een huis vlakbij het strand van Latakia. Mijn vrouw heeft wel eens heimwee. Maar mijn kinderen en ik voelen ons niet zo verbonden met Syrië. Ik hoef niet terug, ik voel me hier thuis.”